Profesor Elżbieta Tarkowska we wspomnieniach wolontariuszy

Można powiedzieć, że to osoby najuboższe uświadamiają nam, jak ważna jest rola badaczy uniwersyteckich. Chodzi o przywrócenie należnego miejsca wiedzy ubogich, wsparcie oraz rozwój nowego podejścia do wiedzy na temat ubóstwa, a wreszcie współpracę między badaczami oraz osobami doświadczającymi ubóstwa – te słowa ojca Józefa Wrzesińskiego pochodzą z artykułu „Wiedza prowadząca do działania”, który dzięki staraniom profesor Elżbiety Tarkowskiej ukazał się w kwartalniku Wiedza i społeczeństwo. Z perspektywy czasu uświadamiam sobie, że opublikowanie tekstu, który pierwsze miejsce daje się wiedzy osobom najuboższym, a nie wiedzy ekspertów i badaczy, przez osobę, która sama jest badaczem, jest aktem dużej odwagi i wolności wewnętrznej. Uderzał mnie zawsze pełen szacunku sposób w jaki profesor Elżbieta Tarkowska mówiła o osobach, które brały udział w jej badaniach. Nie były dla niej tylko zbiorem danych i liczb. Dostrzegała ich dążenia i marzenia. W swoich pracach doceniała partycypacyjne formy badawcze, korzystanie ze źródeł z historii mówionej. Podkreślała, że obwinianie osób najuboższych o ich sytuację nie ma nic wspólnego z obiektywizmem naukowym.

Pamiętam, kiedy redagowała moje tłumaczenie artykułu, z którego pochodzi początkowy cytat. Do każdego słowa podchodziła z dużą wnikliwością. Poświęciła czas, żeby się ze mną spotkać osobiście, uważnie posłuchać moich uwag i pytań oraz przedyskutować najwłaściwsze rozwiązania translatorskie i redakcyjne.

Ludzi prawdziwie wielkich cechuje skromność i pokora, i taką osobą była dla mnie profesor Elżbieta Tarkowska. Biła od niej zawsze ogromna serdeczność i pogoda ducha. A przecież zajmowała się tematami niełatwymi. W swoich badaniach i publikacjach uparcie wracała do problemu ubóstwa i wykluczenia, pokazując, że nie wszystko o nim wiemy i nie wszystko rozumiemy.

Uważała, że postać i myśl ojca Józefa Wrzesińskiego warto jest poznać i popularyzować w środowisku naukowym, zwłaszcza socjologów. W pewnym sensie można powiedzieć, że to ojcu Józefowi zawdzięczamy wierną przyjaźń profesor Tarkowskiej, jaką okazywała ruchowi ATD. A jak wielokrotnie słyszałam od wolontariuszy ATD, którzy go znali, miał on dar zjednywania sobie właściwych ludzi.

Ja sama odczuwam wdzięczność za to, że dane mi było poznać panią Elżbietę Tarkowską, która pokazała mi, że nauka, wiedza i serce mogą być ze sobą ściśle splecione.

Magdalena Macińska

***

Drodzy Przyjaciele,


Po raz pierwszy miałem kontakt z Elżbietą Tarkowską w 2003 roku, kiedy zbierałem informacje do raportu „Valuing children, Valuing Parents”.

Kiedy pracowałem w Polsce, skontaktowałem się z nią ponownie w 2006 roku i zaprosiłem, żeby zabrała głos 17 października przed pomnikiem Janusza Korczaka (przed Pałacem Kultury) w obecności 200 dzieci i grupy dorosłych (był też wtedy z nami Bronisław Geremek).

W 2007/2008 pomogła nam rozpocząć serię spotkań „Warsztaty Wrzesińskiego”. Wzięła też udział w polskiej delegacji w Kolokwium Wrzesińskiego, które odbyło się we Francji w 2008, a na którym miała też wystąpienie. Po powrocie do Polski włączyła się w popularyzację myśli i postaci Wrzesińskiego. Często go cytowała i opublikowała dwa ważne artykuły w polskim kwartalniku naukowym „Kultura i społeczeństwo”.

Stała się także pierwszym regularnym darczyńcą ATD i co roku wspierała finansowo ATD Polska. Za każdym razem kiedy przychodziła na spotkanie ATD przynosiła pyszne ciastka z najlepszych cukierni w Warszawie. Wciąż pozostaje to dla mnie tajemnicą, dlaczego była nam tak bardzo oddana. Spotykała się ze mną za każdym razem, kiedy przyjeżdżałem do Polski.


Wciąż trudno w pełni ocenić rozmiary tej straty. Mam nadzieję, że gdziekolwiek jest, będzie dalej nas wspierać.


Pierre Klein

***

Składam wyrazy kondolencji wszystkim pogrążonym w smutku odejściem bliskiej nam osoby.


Elżbietę Tarkowską poznałam w 2008 roku podczas Kolokwium Wrzesińskiego w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. Miała wystąpienie podczas warsztatu „ ‹‹Kwestia najuboższych›› w różnych krajach”. Link do jej wystąpienia w języku angielskim:
http://joseph-wresinski.org/Workshops.html


Tłumaczenie francuskie dostępne jest w materiałach pokonferencyjnych, tom I strony 68-75: http://joseph-wresinski.org/10-Vient-de-paraitre.html


W 2010 opublikowała w kwartalniku „Kultura i społeczeństwo” długi artykuł na temat Józefa Wrzesińskiego i jego wizji zaangażowania badaczy w walkę z ubóstwem. Przegląd ATD „Revue Quarto Monde” przedrukował fragmenty tego artykułu w języku francuskim w numerze 218 (2011): http://www.editionsquartmonde.org/rqm/document.php?id=5152

Z wyrazami przyjaźni,

Marie-Rose Blunschi

Tagi: Brak tagów

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *