Serdecznie zapraszamy na kolejne warsztaty „Wrzesiński”, które odbędą się w najbliższy wtorek 14 stycznia o 17:00 w redakcji Więzi przy ul. Trębackiej 3.
Będziemy kontynuować w duchu ostatniego spotkania, na którym omawialiśmy założenia do zmian w ustawie o pomocy społecznej. Tym razem proponujemy Państwu zapoznanie się z przyjętym tuż przed Świętami projektem założeń polityki senioralnej.
W dokumencie autorzy wskazują na pięć obszarów, z którymi wiążą się kluczowe rekomendacje dla długofalowej polityki senioralnej:
Zdrowie i samodzielność Aktywność zawodowa Aktywność edukacyjna, społeczna i kulturalna „Srebrna gospodarka” Relacje międzypokoleniowe
Poza samymi rekomendacjami chcieliśmy zwrócić Państwa szczególną uwagę na kilka kwestii:
1. Zdrowie seniorów a zawarte w projekcie stwierdzenie: „Ubóstwo pozostaje nadal najważniejszą determinantą długości życia i życia w zdrowiu.” (s.9)
2. Oparcie polityki senioralnej na zaangażowaniu członków rodzin w opiekę, czy na systemie opiekuńczym instytucji publicznych i para-publicznych?
„Obowiązek opieki nad osobą starszą w Polsce i zapewnienie różnych usług opiekuńczych należy przede wszystkim do rodziny (Czekanowski, 2006, Twardowska – Rajewska, 2007). Jak pokazują między innymi badania Special Eurobarometer 283/Wave 67.3 z 2007 roku (Eurobarometer, 2007), w których blisko 60% Polaków wyraziło opinię, że osoby starsze powinny mieszkać z jednym ze swoich dzieci, mogącym zapewnić im opiekę. W Polsce tylko 8% akceptowało rozwiązanie, że zarówno publiczni, jak i prywatni dostawcy usług powinni przychodzić do domów osób starszych i świadczyć odpowiednią pomoc i opiekę.” (s. 13)
“Sprawcami przemocy są często osoby zależne od osoby starszej – w zakresie finansowym (w związku z brakiem pracy), mieszkaniowym, a także opiekuńczym. W przypadku przemocy nieintencjonalnej, jej ryzyko zwiększa się ze względu na przeciążenie opiekuna obowiązkami wynikającymi z ciągłej uwagi, ciężkiej fizycznej pracy i stresu.” (s. 20)
“Około jedna trzecia opiekunów łączy troskę o bliskich z regularną pracą zawodową. Część pozostałych to osoby bezrobotne, część musiała zrezygnować z pracy z powodu opieki nad członkami rodziny. Obecnie nie ma bowiem dostępnych rozwiązań pozwalających na łączenie opieki nad osobą niesamodzielną z pracą zawodową. W rezultacie, oprócz utraconego dochodu, osoba rezygnująca z pracy w celu opieki nad bliskim otrzyma niższe świadczenie emerytalne. Wiąże się to z ryzykiem ubóstwa i niemożnością zaspokojenia własnych potrzeb opiekuńczych w przyszłości.” (s. 42)
3. Akcent na aktywność społeczną, partycypację i wolontariat osób starszych: “Szczególnym obszarem edukacyjnym jest przygotowanie do bycia świadomym i poinformowanym obywatelem, w tym osobą, która może się zaangażować społecznie w różne działania na rzecz swojego środowiska lokalnego, szczególnie do świadczenia wolontariatu. Z badań wynika, że jednym z hamulców wolontariatu osób starszych jest obawa, czy podołają zadaniom. Dodatkowo, samo świadczenie wolontariatu przez osoby starsze jest okazją do uczenia się, czyli wolontariat jest zatem uznawany jako bardzo cenne doświadczenie nieformalnego uczenia się dla osób ze wszystkich grup wieku, nie tylko młodzieży.” (s.29)
Add a Comment