Czwarte europejskie spotkanie ,,Innowacje 2010” 13-17 luty 2011 – Bruksela

Czwarte europejskie spotkanie ,,Innowacje 2010”

13-17 luty 2011 – Bruksela

W jaki sposób klienci pracy socjalnej, profesjonaliści i politycy współtworzą społeczną Europę ?   Społeczeństwo dla wszystkich? Sztuka innowacji – w ramach programu ,,Innowacje społeczno-wychowawcze, wspieranie rodzicielstwa i walka z wykluczeniem – Innowacyjne perspektywy w pracy społeczno-wychowawczej w Niemczech, Belgii, Francji i Polsce”.

Po Europejskim Roku Kreatywności i Innowacji (2009) i Europejskim Roku Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem społecznym (2010), niebawem wkroczymy w Europejski Rok Wolontariatu (2011). Te trzy lata są czasem realizacji poniższego projektu i tak się składa, że przekrojowo nawiązują one do tematów poruszanych w ramach przedstawianego na tych stronach projektu.

Po konferencjach które miały miejsce w Warszawie, Paryżu i Berlinie, czwarte europejskie spotkanie odbędzie się w Brukseli. Biorąc pod uwagę ciągłość poruszanej tematyki, w dość naturalny sposób skierujemy naszą uwagę na miejsce jakie zajmują klienci pracy socjalnej w belgijskich instytucjach społeczno-wychowawczych. Skoncentrujemy się również na działalności artystycznej wykorzystywanej w pracy socjalnej. Zobaczymy co nowego wnosi ona do pracy z rodziną i dzieckiem, w jaki sposób kultura pozwala osobom defaworyzowanym poczuć się pełnowartościowymi członkami społeczeństwa. U podstaw tych działań znajduje się myśl, że prawo do kultury jest jednym z podstawowych praw społecznych jednostki.   Poniższe pytania będą przedmiotem dyskusji:

 W jaki sposób wraz z rodzinami, profesjonalistami i politykami możemy wypracować wspólna ekspertyzę odnosząca się do miejsca klienta (dziecka i dorosłego) w relacji pomocy?

 W jaki sposób instytucjonalna oferta odpowiada na prośbę o pomoc i potrzeby odbiorcy, biorąc pod uwagę różnorodność populacji i wiele trybów interwencji?

 Czy instytucja daje klientowi możliwość wykazać się jego potencjałem twórczym, jaki ma on udział w decyzjach podejmowanych przez instytucje?

 Jakie rozwiązania organizacyjne pozwalają na nawiązanie porozumienia między pracownikiem socjalnym a klientem ? Jak jest regulowane uczestnictwo klienta w proponowanych działaniach pomocowych, tak aby przez wyrażane opinie,  uczestnictwo w przygotowywaniu  projektów i inicjowaniu ich wyłoniła się pewna metoda pracy społeczno-wychowawczej? Jakie istnieją przeszkody we wdrażaniu metody współpracy? Jakie są jej podstawy teoretyczne i społeczne?

 Stopień uczestnictwa klienta w procesie decyzyjnym jest głównym czynnikiem modelu zarządzania instytucją, jakie modele wdrażane są w Europie, jak zorganizowany w nich jest proces decyzyjny, jak budowane jest porozumienie?

Współtworzenie czegoś jest pracą, która bierze pod uwagę kompetencje każdego uczestnika. Jak wyłonić twórcze zdolności klientów i pracowników socjalnych, które są lekarstwem na zobojętnienie społeczne, wypalenie życiowe i zawodowe.